συντολυπεύω

Μ

τολυπεύω* από κοινού («συντολυπεύειν τὰς μάχας», Νικ. Χων.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + τολυπεύω «επεξεργάζομαι, κατεργάζομαι»].